“Bir gün beni kenara çekmiş ve gözümü dört açıp, ’tek bacaklı bir denizci’yi görür görmez ona haber vermem karşılığında her ayın ilk gün dört gümüş peni vaat etmişti. Bu kişinin nasıl rüyalarıma girdiğini anlatmama gerek yoktur sanırım. Fırtınalı gecelerde, rüzgar evin dört bir yanında uğuldarken ve dalgalar var güçleriyle kıyıda ve kayalıklarda patlarken, bin olarak çıkardı karşıma. Bacağı bazen dizinden kesik olurdu, bazen kalçasından. Bazen de tek bacağı gövdesinin orta yerinden fırlayan korkunç bir canavara dönüşürdü. Ama tek bacaklı denizciden korkmama rağmen, kaptanın kendisinden, onu tanıyan herkesten daha çok korkardım. (...) İnsanları en çok korkutan, hikayeleriydi. Korkunç hikayelerdi bunlar. Darağacında sallanan suçlular, kalas üzerinde gözleri bağlı yürüyüp denize atılanlar, korkunç fırtınalar, Dry Tortugas ve Amerika’nın Karayip Denizi’ne komşu topraklarındaki vahşi yerler ve serüvenler. Hikayelerde anlattığı cinayetler kadar kullandığı kaba dil o bizim saf ve temiz köylüleri dehşete sokuyordu... (...) ’Ölü adamın sandığı üstünde on beş adam / Yo-ho-ho ve bir şişe rom.’ İlk başlarda ’ölü adamın sandığı’nın bir benzeri olduğunu düşünüyordum ve bu düşünce tek bacaklı denizciyle birlikte rüyalarıma girmişti.“
Dünyanın önemli gotik yazarlarından Robert Louis Stevenson’un herkes tarafından bilinen ünlü “klasik“ romanı Define Adası da “Oğlak Klasikleri“ arasında.
(Arka Kapak)