Bugün Latin Amerika’nın ve dünyanın en büyük yazarlarından biri sayılan “Gabriel Garcia Marquez“in ’büyülü gerçekçilik’ diye nitelenen yapıtlarından bir örnek daha sunuyoruz: “Albaya Mektup Yazan Kimse Yok“ adlı bu uzun öyküdeki emekli albay, bir türlü gelmeyen emekli aylığını her cuma günü karısı ve horozuyla birlikte bekler. Bu öykünün de ana teması, her zaman olduğu gibi, yalnızlık’tır. “Yazmaya bir imgeyle başlarım her zaman,“ diyor “Garcia Marquez“. “İmge, gerçeğe ulaşmanın aracıdır ve yaratmanın kaynağı, son çözümlemede, gerçekliktir her zaman.“ ’İmge’ “Garcia Marquez“in nasıl hareket noktasıysa, ’yalnızlık’ da yarattığı gerçekliktir her zaman. Daha önce başka kısa öyküleriyle birlikte sunduğumuz bu uzun öyküyü, bütün dünya dillerinde olduğu gibi bağımsız bir kitap olarak basmayı uygun gördük.