Kimi devirlerde milletlerin kaderinde, biri kalkınmaya ve refaha diğeri durgunluğa hatta çöküşe götüren iki yol belirir. Refaha ulaşmak, ancak ve ancak milletin yükselme, kahramanın yükseltme fikirlerinin çakıştığı; milletin, kahramanın önderliğinde kalkınmaya doğru adım attığı; kahramanın da milletten aldığı güçle yürüdüğü hâllerde mümkün olabilir…

Grigory Petrov birçok dile çevrilen, birçok ülkede ve ülkemizde de Cumhuriyet’in ilk yıllarından beri takdir edilen bu eserinde, işte bu yolla, Fin milletinin Snelman önderliğindeki yükselişini, bataklıklar ülkesiyken “Beyaz Zambaklar Ülkesi” olan Finladiya’nın gelişmesini anlatmakta ve diğer ülkelere yerinde bir örnek sunmaktadır.

Devletlerin kuvvet ve zaafı, milletlerin ilerleme ve gerilemesi, yalnız idare adamlarının beceri ve iktidarından veya yeteneksizliğinden kaynaklanmaz. İdare adamları -iyi veya kötü, kahraman veya zalim olsunlar- kendi milletlerinin birer aynasıdır. Onlar millî ruhun birer kopyasıdır. Onlar kitlenin içinden doğmuştur. Bir millet nasılsa idare adamları da onun gibidir. İşte bundan dolayıdır ki eskiden beri, “Her millet layık olduğu idareye ve idare adamlarına sahip olur.” denilmiştir.

“Tarihi, kahramanlar yapar; milletler yaşar.” düşüncesinin ve “kahramanları ortaya çıkaran tek etkenin millet olduğu” anlayışının ortasında kendine bir yol edinmiş olan Beyaz Zambaklar Ülkesinde, geçmişinde kahramanlar bulunan her millet ferdinin, tarihinden ve önderlerinden izler bulacağı bir kalkınma öyküsü…