Fars edebiyatının en büyük şairlerinden olan Sadî-i Şirazî’nin (1182-1292) sekiz asır önce kaleme aldığı Bostân, siyasi buhranlar içinde bocalayan 13. asır insanına, aslını ve sahipsiz olmadığını hatırlatmak için verilen nasihatler demetidir. 

Eserde yer alan nasihatler, insanoğlunun bütün zamanlarına hitap eden bir tezahürün eseridir. Kelime manasıyla “güzel kokulu bahçe” demek olan Bostân kitabının bu isimle anılması tesadüfî değildir elbette. Başına gelen hadiseleri ince bir tenkid süzgecinden geçiren Sadî, tecrübelerini aktardığı hikâyeleri güzel kokulu birer çiçeğe benzetmekte hiç de haksız değildir. Çünkü bu hikâyeler, iyiye ve güzele dair her şeyi, edebiyatın tatlı esintisiyle dimağlara serpiştirmektedir. Dünya hayatının geçiciliği, ahlak ve faziletin ehemmiyeti, insanı kemale erdiren kanaat ve sabır, idareci kalitesini belli eden adalet anlayışı ve hiçbir zaman unutulmaması gereken ölüm gerçeği gibi konulardan seçilmiş birbirinden ilginç hikâye demetleri, güzel kokularını yaymak üzere yeni okuyucular beklemektedir.