…rağmen diye başlayan cümlelerin sevgiye uzanan dallarında beşinci mevsimi bekleyen tomurcuklarız. Ne fecrin kızıllığında çözülür, ne de gecenin karanlığında kayboluruz. Bizim işimiz gölgelerin söküğünü dikmek, karınca yuvalarını şerbetle beslemek bir de gamzesinde gül yetiştiren çocukların o masum gülüşlerini zamanın zulmünden gizlemek. Kim olduğumuzun bir önemi var mı? İsimlerimiz ve cisimlerimiz nasıl olsa bir gün silinmeyecek mi dünya sürgününden. Biz, her mihneti nimet bilip vaktinde verdiğimiz “belâ” sözünün erleriyiz.  Bu sayfalarda gönül telinize dokunan idrakinizde kıvılcımlar uyandıran her dizenin gizli özneleriyiz.