Üstün yetenek mektubu elimde hışırdadı. Akademi’ye gidersem beni bulamazdı. Orası süper zekâlarla örnek öğrenciler diyarıydı; bronz bir küreyle cam kapıları tuz buz eden bir çocuğu arayacakları son yer...
Ruhumun derinliklerinden cılız bir ses, “Boş versene! Hayatta olmaz! Üstün yetenekliler programında on dakika bile dayanamazsın! Şu dünyada senden yeteneksiz bir kişi daha yok!” dedi.

Donovan Curtis, okulda yaptığı büyük eşek şakasıyla bu sefer çizgiyi aştığına emindir. Ama bir karışıklık sonucu, başı derde gireceğine Üstün Yetenekliler Akademisi’ne gönderilir. Burası saklanmak için harika bir yerdir! Ancak orada kalabilmesi; matematikte, fende -genel olarak her alanda- yeteneksiz olan Donovan’ın, IQ’su dâhi seviyesinde olan çocukları kandırmayı başarmasına bağlıdır. Ablasının kobay olarak kullanıldığı bir ders… Olaylı bir ortaokul dansı… Şaşırtıcı bir çıkışla beklenmedik bir zafere imza atan robot… Donovan’ın kendine özgü yetenekleri, üstün yetenekliler programındaki çocukların tam da ihtiyacı olan niteliklerdir belki de.

“…eğlenceli ve çocukların iç dünyasına bakan bir kitap…” – Publishers Weekly
“Yetenek(siz), gölgede kalanların öne çıktığı bir hikâye arayan okurlar için bulunmaz hazine.” – VOYA