Virginia Woolf’un 1927 yılında yayınlanan beşinci romanı Deniz Feneri yaz tatilini bir adada konuklarıyla birlikte geçiren kalabalık bir aileyi, sıradan bir zihnin sıradan bir günde aldığı izlenimleri nasıl düzenlediğini, planlandıktan on yıl sonra gerçekleşen bir yolculuğu, zamanı, varoluşun geçiciliğini bilinç akışı tekniğiyle anlatır.
Virginia Woolf Deniz Fenerinin kurgusunu ‘H’ harfine benzetir. On yıl arayla tek bir günde geçen Pencere ve Deniz Feneri bölümü, koridor işlevi gören soyut ve karmaşık Zaman
Geçer isimli ikinci bölümle birbirine bağlanır. Melodik, şiirsel ve ustalıkla kurgulanmış bir roman.

“Burada hayat kıpırtısız kalır,” diyen Bayan Ramsay; andan kalıcı bir şey yapan Bayan
Ramsay. – Deniz Feneri
“Bay Ramsay geçerken başını kaldırıp gözlerini dikerek sanki sadece bir saniyeliğine, sanki
ilk kez, sanki sonsuza dek görmüş gibi çılgın, vahşi ve delici bakışlarla doğruca ona baktı.
Lily, Bay Ramsay’den- talep ettiği şeyden- kaçmak için, o baskıcı ihtiyacı bir an daha ötelemek için boş kahve fincanını ağzına götürüp içiyormuş gibi yaptı.” – Deniz Feneri