Bir yaşam bu, özyaşam...
“Yoksular Üniversitesi”ni bitirip çetin Sivas toprağına öğretmenliğe gittim. Anam, eşim, kız kardeşim birlikteyiz. Gene de çetin Yıllar. Oradan askere çağrıldım. Yurt görevimi Konya Astsubay Ortaokulunda öğretmen olarak yaptım. Yılanların Öcü’nü nal ile mıh arasında askerlik sırasında yazdım. Bu romanım, dünya durdukça dursun, bana okurlarımla tanışma olanağı getirdi.

Şavşat’a gittim öğretmenliğe. Seviyle, coşkuyla çalışıp dururken Ankara’ya sürgün edildim. Başkentin buzlu koşullarına katlandım. 27 Mayıs geldiğinde işsizdim. Sonra İlköğretim Müfettişliğine geçtim. Bir yabancı dil öğrendim. Birbiri ardına yapıtlarımı veriyorum. Bunlar basılıyor, okunuyor. Yaşam ırmağım, engelleri aşarak, başarıları toplayarak akıyor. Zor ama, bir bakıma çok güzel yıllar.