Hem müzikseverlere hem de Proust tutkunlarına ses­leniyor bu kitap. Müziksever olup da Proust tutkunu olmayanı ya da Proust tutkunu olup da müzik sevme­yeni düşünemeyeceğimize veya düşünmek istemeye­ceğimize göre, bu kitap açıkçası “Müziksever Proust Tutkunları”na sesleniyor.

Okurlar iki ana bölümden (Proust ve Müzik; Proust ve Besteciler) oluşan kitabın sayfalarında dolaşırlarken bir yandan müzik üzerine yapılmış en güzel, en çarpıcı, en ironik, en “hareli” yorumların Proust’un kaleminden çıktığını görecekler, öte yandan bu “büyük yazar”ın Bach, Beethoven, Berlioz, Boieldieu, Chabrier, Chopin, Debussy, Fauré, Franck, Indy, Massenet, Mozart, Saint-Saëns, Schubert, Schumann, Strauss, Stravinski, Wagner ve daha birçok besteciye ilişkin değerlendirmelerini, beğenilerini, eleştirilerini okuya­caklar.

Bu arada Proust’un “pek az müzisyende bulunan bir yeteneğe sahip” besteci olarak yarattığı Vinteuil’ün Sonat’ı ve Septuor’uyla ilgili önemli ipuçlarına da ula­şacaklar.

“Ruhlar arasında mevcut olabilecek iletişimin yegâne örneği müzik mi diye düşünüyordum.”