M. Teste niçin imkansızdır? Bu soru onun ruhudur. M. Teste’e dönüştürür sizi. Çünkü o, imkânın ifritinden başkası değildir. Yapabileceği şeylerin tümünün endişesi hâkimdir ona. Kendisini gözlemler, yönetir ama yönetilmeye razı olmaz. Kendi eylemlerine indirgenmiş bilincin iki değerini, iki kategorisini bilir yalnızca: Mümkün ve imkânsız. Felsefeye hiç itibar edilmeyen, dilin ise hep sanık durumunda olduğu bu acayip kafada hiçbir düşünce yoktur ki, geçicilik duygusundan kurtulmuş olsun; geriye belli işlemlerin beklentisi ve gerçekleştirilmesi kalıyor.