Peri’nin ailesi iyilik yapanlardan, iyilik isteyenlerden, hatta “iyilik” kelimesinden hiç hoşlanmıyor. Onlara göre insanların başına ne gelirse bu malum kelime yüzünden geliyor. Birine bir kez yardım ederlerse hep etmek zorunda kalacaklarından korkuyorlar. İşte bu nedenle kimseye iyilik yapmıyorlar, çocuklarının yapmasını da istemiyorlar.

Peki bir Şarjlı İyilik Asası, onların ya da en azından küçük kızları Peri’nin fikrini değiştirir mi dersiniz?