Elinizdeki kitap, Alâattin Karaca’nın değişik zamanlarda kaleme aldığı eleştiri yazılarından oluşuyor. Bu nedenle salt akademik bir dil yerine, daha serbest ve rahat bir dille kaleme alınmıştır. Bu dilin yazara sağladığı en büyük avantaj, düşüncenin daha hür ve cesur bir şekilde cevelan etmesini sağlamak olmalıdır. Yazar bu sayede kaleme aldığı metinlerde meselelere daha özgün ve eleştirel bakabilme imkânı bulabilmiş.

Kitap, ana hatlarıyla sanat ve edebiyatın toplum, iktidar ve devletle ilişkilerini konu edinirken radikal kültürel değişimler yaşayan toplumlarda kültür/sanat ile iktidar/devlet arasındaki ilişkilerin nasıl sıkıcı ve müdahaleci bir hal aldığını irdeliyor.
Sanatın iktidarla araçsal ilişkisini, daha doğrusu iktidarın/devletin sanatı kendi gücünü pekiştirmek amacıyla kullandığı modelleri eleştiren Karaca, sanatın kökünde ilham barındıran vicdanî bir etkinlik olduğunu, ilhamın da iktidarla ilişkisinin olmayacağının altını çiziyor.

Sivil Edebiyat/Eleştiri Yazıları çalışmasının, vicdanının sesine kulak veren sanatseverlere ilham kaynağı olması dileğiyle.