“Tarihsel bilim felsefesindeki meşakkatin, kendini tarihsel kaydın
gözlemleri üzerine temellendirerek ve yerine koyacak herhangi bir
şeyi sağlamadan, daha önce bilimsel bilginin otoritesinin dayandığı
düşünülen sütunların altını oymak olduğunu ileri sürdüm. Aklımdaki
sütunların en önde gelen ikisi: İlk olarak, delil sağladığı söylenen
olgular inançlara öncel ve onlardan bağımsızdır; ikinci olarak, bilim
pratiğiyle ortaya çıkan şey, zihinden –ve kültürden– bağımsız dış bir
dünya hakkındaki doğrular, olası doğrular veya yaklaşık doğrulardır.”
“Paradigma” kavramının bilimsel-teorik dünyanın da dışına taşarak
yaygınlaşması, onun eseridir: Thomas Kuhn’un 1962’de yayımlanan
Bilimsel Devrimlerin Yapısı kitabı, bakış açısını, düşünme biçimini
tanımlayan bu kavrama “şöhret” kazandırmıştı. Elinizdeki kitap, bu
çığır açıcı eserindeki hipotezleri üzerine düşünmeyi sürdüren Kuhn’un
ilginç sorgulamalarını yansıtıyor.
Bilim felsefesini, alabildiğine geniş bir merak ufkuna açan yazılar
var kitapta: Bilimin ilerlemesi “nedir”, nasıl olur? Bilimin “sosyal
bir girişim oluşu” bize ne söyler? Bilimsel ilerleme ile evrimsel
biyolojik gelişim arasındaki benzerliklerden neler öğreniriz? Farklı
diller arasında iletişim zorlukları doğuran “ortak-ölçüsüzlük” ve
“karşılaştırılabilirlik, iletişilebilirlik” meseleleri, nasıl ele alınabilir?
Ayrıca Thomas Kuhn’la, hayat hikâyesi ve düşünsel macerası üzerine
uzun ve samimi bir söyleşi, müstesna bir bilim insanının portresini
çizmeye katkıda bulunuyor.
Bilimin anlamı üzerine ve bilim yöntemi üzerine bir kaynak ve rehber
kitap.