Yıl, dört yüz altmış iki idi. Bu eseri yazdım ve tamamladım. Aklımın yettiği kadar sözlerimi yazdım. Ey okuyan ve anlayan insan, sen bundan payına düşeni al. Nasıl hareket edeceğini bir parça da olsa izah ettim. Buna göre hayatına esaslı bir temel kur. Kulluğunu yerine getir, Allah sana bu uğurda kuvvet verir. Dileğim buydu, ümidim de budur. Okuyan bana herhalde dua edecektir. Dilim söyledi, elim de yazdı. Ey temiz kalpli insan, bu dilim ve elim ölümlüdür. Dilden ve elden kalan nişane, işte sana yazıp bıraktığım bu kitaptır. Ey bunu okuyan insan! Ben bu dünyadan göçünce sen de beni unutma. 
Yusuf Has Hacib