“Neyle direndiğimizi bizlere kendi kurduğu felsefenin penceresinden bakarak anlatır Tolstoy bu öyküde.’’

— Günay Çetao Kızılırmak

Tolstoy’un hayatımızın tam ortasına fırlatıp gittiği “İnsan neyle yaşar?” sorusunun, Tanrı’nın meleğinin ve tüm insanların içini ısıtan, yüzünü aydınlatan bir cevabı vardı: Sevgi. İnsanı avutup şenlendirecek, yüceltecek, bir başkasının yazgısına bağlayacak olan sevgi.

Yazar Hakkında: 
Lev Nikolayeviç Tolstoy, 9 Eylül 1828 yılında aile mülkü Yasnaya Polyana’da, bir toprak soylusunun oğlu olarak dünyaya geldi.  Erken yaşlarda annesini ve babasını kaybedince, halası Alexandra Osten-Saken tarafından büyütüldü. Kazan’da başladığı üniversite eğitiminde aradığını bulamayan Tolstoy, Yasnaya Polyana’ya döndü. İlk eseri Çocukluk 1852’de yayımlandı. 1854’te Kırım Savaşı’na katıldı. 1862’de Sofya Andreyevna Behrs’le evlendi. 1863’te yazmaya başladığı Savaş ve Barış’ı 1869’da tamamladı. Bu romanı Anna Karenina, İvan İlyiç’in Ölümü ve Kroyçer Sonat izledi. Kiliseye ağır eleştiriler yönelttiği Diriliş 1899’da yayımlanınca Rus Ortodoks Kilisesi’nden aforoz edildi. Günlerini ahlak, din, toplum üzerine düşünerek ve yazarak geçiren Tolstoy, Ruslar için sadece bir yazar değil, ruhani bir liderdi. Bir köylü gibi yaşadı ve eserlerinin gelirini de köylülere bıraktı. Mülkiyet konusundaki fikirleri nedeniyle karısıyla ters düşüp 1910 sonbaharında evi terk etti.  7 Kasım 1910’da sabaha karşı Astapovo İstasyo-nu’nda, 82 yaşında gözlerini kapadığında Savaş ve Barış’ın, Anna Karenina’nın ölümsüz yazarı değil, Avrupa’yı bile kasıp kavuran bir hareketin, Tolstoyculuğun peygamberiydi.