Yasanın ne olduğunu bilen yoktur. Yalnızca yasayı çiğneyen bir hükümlü ve bir de hükmün açıklanışını başlı başına infaza dönüştüren bir ceza aygıtı. Adı bilinmeyen bir adada, yaprak kımıldamayan ıssız bir vadiye kurulan bu korkunç makine son bir kez daha çalışacaktır. Kafka’nın Ekim 1914’te, Birinci Dünya Savaşı’nın başladığı sırada kaleme aldığı bu uzun öykü, bütün Avrupa’yı etkisi altına alan şiddetin yanı sıra, Şeytan Adası’nda mahkûmiyetle sonuçlanan ünlü Dreyfus Davası’nın Yahudi topluluğu üzerindeki etkisini de ortaya koyuyor. 
“Dudakları sımsıkı kapalıydı, gözleri açıktı, sanki 
hâlâ yaşıyordu, bakışları sakin ve ikna olmuş gibiydi, büyük demir bir iğnenin ucu çıkmıştı alnından.”