Modern insan, yapay ve gösterişçi bir toplumsal ilişkiler ağının ortasında yaşamaktadır. İnsanların, stres içinde yaşadıkları, bunalımla içice oldukları, pek çok problemle boğuştukları ve bütün bu olumsuzluklar içerisinde ortaya koydukları davranışlarında, birbirleriyle ilişkilerinde gösterisel ve göşîerişsel bir tezahür barındırdıkları görülmektedir.

Modern toplumlarda gözlemlenen gösteri, gösteriş ve buna bağlı olarak gelişen yapaylık, modemiteyle birlikte toplumsal hayatta etkin bir şekilde yerini alan sekülerlik ve sekülerleşme ile paralellik arz etmektedir.