“Matrakçı Nasuh’un bir minyatüründe üçgene çalıyor Galata. Üçgen bir tepeye.
Dik, engebeli, girintili, çıkıntılı. Sanki İstanbul’a özeniyorlar, onun gibi körfezler, burunlar, koylar çıkıp, tepeler, vadiler inecektir. Hem bunun için de bir buruna benzemek istemeyecek midir?
Hızla uzun, dik yollar geçip, açık kapalı açılar düşürüp, hendekler, surlar kazıp, sonra da birden düşecektir: İncecik gölgeler bırakıp arkasında: Galata diye yazmak için adını. Kendi dilinde.“
İlhan Berk’in Galata’sı ilk kez 15 yıl önce yayımlanmıştı. Berk, kitabını bir kez daha gözden geçirip tüm sesleri, ara ve arka sokakları, eski yeni tüm kokuları ve sakinleriyle Galata’sını bir kez daha okurun eline bırakıyor.