Bütün Anadolu’nun her bölgesinde olduğu gibi Sivas’ın da her köşesinde, her sokağının içerisinde bir türbe, bir kabir veya bir ziyaret yeri ile karşılaşmaktayız.
İstiklal Marşı Şairimiz Mehmet Akif’in ’’Kim bu cennet vatanın uğruna olmazki feda / Şüheda Fışkıracak toprağı sıksan, şüheda’’ dediği gibi Anadolu toprakları şehitlerle, gazilerle kısacası ulularla doludur. Bu bakımdan yatırlar, kültürel hayatımızın canlı ve güçlü bir unsuru oluşturmaktadır.
Tarihin her döneminde insanları doğru yola çağıran, hata yaptıklarında onları uyaran, açları, yoksulları ve yolcuları doyuran, sıkıntılarına ve bunalımlarına derman olmaya çalışan Anadolu’nun bu mümtaz insanlarının kardeşlik bağlarının
sağlamlaşmasında önemli destekleri olmuştur. Anadolu insanı da, gerek kendisine doyumsuz ve unutulmaz maddi ve manevi yardımlarda bulunan, gerek inandıkları yüce Yaratıcının isteğine uygun bir şekilde hayat sürebilmeleri için irşatlarıyla yol
gösteren bu güzel insanlara, hayatta iken gösterdikleri saygı ve sevgiyi ölümlerinde de eksik etmemişlerdir. Onların kabirlerini ziyaret etmişler ve onlar için dualar etmişlerdir. Onların kabirleri koruma altına alınmış ve türbeleri yapılmıştır. Kültürel
tarihimizde türbeler; saygı ve sevginin, hürmet ve vefanın bir örneği olarak varlığını sürdüregelmiştir.