“En iyi polisiye romanı. Hasta numarası yapsanız iyi olur çünkü kitabı bitirmeden hiçbir yere gidemeyeceksiniz. Ah elbette kapıyı da kilitlemek isteyebilirsiniz. Sadece güvende olmak için.“
Jeffery Deaver, Kayıtsız şartsız New York’un en iyi yazarı-
Biri onu izliyordu.
Sheila caddeyi net görebilmek için çift camlı kapıya doğru büyük adımlarla ilerledi. Adam çoktan uzaklaşmaya başlamıştı. Yağmur onu net olarak görmesini zorlaştırıyordu ama sanki tanıdık biriydi. Shiela’nın nefesi kesildi...
O yürüyüş. O pantolon. Howell caddesindeki bir ikinci el dükkânından alınmış olan yırtık pırtık deri ceket. Ceketin kolunda bir yerde, Sheila’nın kâğıtları düzenlerken yanlışlıkla onun koluna çarptığında kırmızı silinmez marker ile bıraktığı iz vardı. Onu bir yerden tanıyordu.
O an telefonu titredi fakat Sheila gözlerini hızla uzaklaşan Ethan’dan ayırmadı. Ethan tamamen görüş alanından çıkınca, Sheila telefonunu çıkardı ve yeni bir mesajı olduğunu gördü.
Fotoğraf küçük ve pürüzlüydü, fakat ne olduğu belliydi. Shiela’nın sırtı, çıplak poposu gibi kameraya dönüktü ancak fotoğraftakinin Shiela olduğu kesindi çünkü fotoğrafta, Ethan onunla ters ilişkiye girerken yüzünde bir gülümsemeyle arkasına doğru bakar haldeydi.
Seks kasetlerinden bir kareydi bu. Ethan’da olmadığından emin olduğu görüntülerden.
Artık her şey mahvolmuştu...
Radiohead’in “Creep“ adlı parçasının korkutucu derecede saplantılı vuruşlarının da katkılarıyla bu gergin polisiye romanı Jennifer Hillier’in müthiş bir başyapıtı halini almıştır. Baştan çıkartıcı sahnelerde kolay unutulmayacak bombalardan, kalbi sıkıştıran zirveye doğru...