Indiana’nın umutsuzluğu âşığının kalbinde kibir dolu bir istek uyandırmıştı. Onu, aşkını kaybetmekten bu kadar ürkmüş, bu kadar çekingen, ... gelecekle ilgili koyacağı kuralları kabul etmeye bu kadar gönüllü görünce, ... kendini kaybettiren bir öfkeyle kollarına aldı ve göğsüne yasladı. Indiana güçsüz bir çocuk gibi boyun eğdi ve dudaklarını hiç direnmeden ona bıraktı....
Raymond, “Artık ne köleniz ne de eşinizim. Sizi delice seven ve kollarında tutan hain, tutkulu, zalim ... bir adamdan başka bir şey değilim. Güven veren, tatlı sözlerle nefsimi kontrol altında tutabilirdiniz.
... Fakat tutkularımı tahrik ettiniz. Düşüncelerimi alt üst ettiniz. Şimdiyse artık mutlu etmeniz gerekiyor...“ dedi.
Indiana... aşka rağmen reddetmek istediği bu adama yenik düşmeye hazırdı... “Bana karşı güç uygulayabilecek misiniz?“ diye sordu.
Raymon... “Asla!“ diye haykırdı. “Seni sana rağmen elde etmektense ölmeyi tercih ederim!“
Gorge Sand’ın 1832’de yazdığı Indiana, romana adını veren kadın kahramanın kendisini mutsuz bir evliliğe bağlayan katı kurallara direnişinin ve gerçek aşkı arayışının öyküsü...
(Arka Kapak)