Venedik Taciri, özellikle gerilim öğesi açısından Rönesans İngiltere tiyatro geleneğine ışık tutabilecek bir “ders kitabı“. Oyunda çeşitli tür ve nitelikte “merak“ unsuru, karşıtlık, çatışma, çelişki, ikilem var: Dünyanın her yanından talipler Portia’yı istemeye geliyor ve biri hariç hepsi eli boş dönüyor: Umdukları ile buldukları uyuşmuyor. Her birinden, altın, gümüş, ve kurşun sandıklarından birini seçmesi, bir anlamda kendini açığa vurması ve “dünya görüşünü“ belirtmesi isteniyor. Hem seçim yapıyorlar, hem kendilerini sınıyorlar. Kesintisiz, ama masalsı, “romans“ ve komedi havalı gerilim egemen bu bölümde.