Maçtan çıktık. Musa, fır fır öttürüp bize yol açıyor. Düzlüğe çıkınca,
Arabaya binelim dedi.
Binelim binmesine, ama nasıl bineceğiz? Ben diyeyim beşyüz kişi, siz deyin bin kişi, araba, otobüs bekliyor. Bir boş araba geldi mi, yüz kişi birden koşuyor.
Bize iki günde sıra gelmez.
Musa,
Sen dur! Dedi.
Önümüzden bir taksi gerçekten, cebinden düdüğü çıkarıp fıır fıır öttürdü. Düdüğü öttürmesine, hızla giden taksi döndü, geldi önümüzde durdu. Biz taksiye bindik. İşin şaşılacak yanı, boş arabaya saldırmadı. Arabada,
Ulan Musa, yoksa sen trafik müdürü mü oldun? Dedim.
Parmağını dudağına götürüp “sus“ işareti yaptı. Nişantaşı’da taksiden indik. Musa cüzdana davrandı. Şoför:
Ayağını öpeyim, para istemez kurbacn olayım... Para almadı.
Şoför tanıdık mı? Dedim.
Yoo..dedi.
Ulan Musa, yoksa sen polis müdürü mü oldun?