Fabrikada, meyhanelerde o zamana dek kimsenin tanımadığı birtakım adamlar ortaya çıkıyor; ona buna bir şeyler soruyor, herkesi inceliyorlardı. Ana, bütün bu çalkantıların oğlunun işi olduğunu biliyordu. Çocuğunun çevresinde insanların toplandığını görüyordu. Pavel, hiç yalnız kalmıyordu, böylesi daha az tehlikeliydi. Böyle bir çocuğun anası olduğu için bir yandan gurur duyuyor, bir yandan da gelecek endişesiyle koruyordu.
(Arka kapak)