“Abidin, gençlik yıllarında, arada bir Tophane’deki esrar tekkelerine uğradığını, o yöredeki yosmalarla, esrarkeşlerle, toplumun lümpen tabakasıyla ’tanıştığını’ anlatırdı. O günlerden kalan birçok deseninde bu insanların yüzlerini görürüz. Yetmiş yıldan fazla bir zaman sonra, Yeditepe Öyküleri, onları kitaplıkların karanlık köşelerinden bulup çıkaran yorulmaz Turgut Çeviker’in çabalarıyla, işte bu desenlerden birkaçının eşliğinde okuyucuya ulaşıyor.“
-Ferit Edgü
Abidin Dino’nun 1934-1940 yılları arasında kaleme aldığı bu beş küçük öykünün, dönemin Türk öykücülüğünde benzeri olmadığı görülüyor. Buna karşılık, bu öyküler, Ferit Edgü’nün deyişiyle, garip bir biçimde İzak Babel’i anımsatıyor, onun Odessa Öyküleri’ni.
Yeditepe Öyküleri’ni, Dino’nun ardında bıraktığı “kâğıtlar“ arasında bulunan iki kısa film öyküsüyle ilk kez yayınlanan üç öykü eşliğinde sunuyoruz.