Dünya edebiyatının en önemli klasik eserlerinden biri olan Babalar ve Oğullar, yazarı Turgenyev’in de başyapıtıdır. Konusu 1800’lerin sonunda geçen romanda Turgenyev, her dönemin temel çatışmalarından biri olan kuşaklar arası çatışmayı ele alır ve bu eksende yeni ile eskiyi, doğan ile ölmekte olanı, muhafazakarlıkla devrimciliği karşı karşıya getirir. Şiirsel bir gerçekçilik ile yarattığı “oğul“ Bazarov’un nihilizmini, “baba“nın tutucu romantizminin karşısına koyar. Turgenyev’in bu eseri geleneksel değerlerin tümüne karşı çıkan öfkeli genç karakterlerin edebiyat sahnesine ilk kez çıktığı romandır aynı zamanda.