Shakespeare oyun yazarı, şair. Hümanist bir bilge. Tatlı öğütler veren soneler dökülüyor çağlayan kaleminden. Aşkın elinde cüceleşmekten korkmayan bir dev o. Kırılgan, sevgilisi onu yola pelerinsiz çıkardığı için. Aklı rengarenk bir çiçek bahçesi. Doğacıl, hep aşık; mutlu, kederli, ölümsüz, insan...
“Ne mermer ne de yaldızlı anıtları prenslerin,
Uzun yaşayacaklar benim şiirimden,
O göz alıcı parlaklığınla,
Sadece sen ışıldayacaksın aralarında.
Yerle bir ettiğinde hırpani zaman,
En koca anıtları bile...“
(Arka Kapak)