Yeşil yapraklar, bitkiler, çiçekler hiçbir ülkede huzur ve rahat bulamıyorlardı; o ülkelerde yaşayanlar onlara değer vermiyorlardı. Onlar fabrikalara, yüksek binalara, geniş yollara değer veriyorlardı. Ya çok tembeldiler, ya açgözlüydüler ya da akılsız... Ama neyse ki sığınabilecekleri bir yer buldular:
Mut Teyze’nin bahçesi...
Kavramlar:
Doğa, doğayla uyum içinde yaşama, açgözlülük, tembellik.
T.C.Kültür Bakanlığı Çocuk Yapıtları Öykü Yarışması İkincilik Ödülü, 1979.
(Tanıtım Bülteninden)