Deniz’le sohbetlerimizde düşüncelerim kâinatın bilinmezlerine yolculuk yapıp öğrendiğim, duyduğum her yeni bilgi beni heyecanlandırırken, Ragıp’la beraberken ilişkimizin daha iyi nasıl olabileceğini sorgu-luyordum. Ne yazık ki ikisi paralel ilerlemiyordu. Deniz ile iyi olmak Ragıp ile kötü olmak noktasına gelmişti. Oysa amacım bu değildi. Herkesle her şeyle iyi olmak istiyordum. Ragıp’ın beni anlamasını, çok sevmesini istiyordum. Ragıp’tan vazgeçmek istemiyordum. Deniz’in bana verdiği bilgiler nedeniyle kendimle savaşıyordum; bilmek, öğrenmek, keşfetmek yolculuğumdaki savaştı, bu savaş. Her ne kadar Deniz’in yanı başındayken sorgularım, sorularım az olsa da yanından ayrıldığım anda huzurlu olsam da sorguladığım, sorduğum soruşturduğum, acabaların bol olduğu bir savaştı. Aklım savaşıyordu; bu yeni bilgilerle. Yaşam, kişinin inanç sistemi her ne ise kişiye mutlak huzur vermedikçe aşkta da huzur ve mutluluğu bulamamasının öyküsü müydü? İnançlarım sayesinde kendimi her ne kadar iyi hissetsem de Ragıp ile ilişkimde üzüntüler, sıkıntılar yaşıyordum. Mutlak huzura erişmek için ne yapmam gerekiyordu?