Cornelius Witt'in vatana ihanet suçuyla yakalandığını öğrenince, vaftiz babası ile oğlunu suclamak için onları ihbar etmenin yeterli olacağını düşünmüştü. iyi bir yurttaş kötü bir yurttaşı ihbar ederek görevini yerine getirmeliydi. Bunu düşününce yürüği sevinç içindeydi ama ne olursa olsun bir adamı ihbar edip darağacına göndermek düşüncesi di içini ürpertti. oysa böyle bir düşünce akla yatkın olsa bile Boxtel'e yeterli görünmüyordu. Eğer çekememezliğe bir de açgözlülük eklenmesiydi belki yalnızca yüreğini kemiren öç alma isteği ona bunu yaptırmaya yetmeyecekti. Van Baerle'in siyah lale ile ilgili araştırmalarında hengi noktaya vardığını bilmiyordu. Ne kadar alçakgönüllü olursa olsun, yakın dostlarına, 1673'te Haarlem lale üreticileri derneğinin verdiği yüz bin florinlik ödülü almasının neredeyse kesin olduğunu söylüyordu.

İşte bu, Isaac Boxtel'in yüreğini kemiriyordu. Uyanıkken siyah laledin başka bir şey düşünmüyordu. Uyanıkken siyah laleden başka bir şey düşünmüyor, uyuduğunda rüyasında siyah lale görüyordu. Sonunda içini kaplayan tutkuya artık karşı koyamaz oldu. Gerçek olduğunu verdiği ayrıntılarla kanıtlayan imzasız bir ihbar mektubu yazıp postaya attı...