Ben, Haydar Ergülen

çocukluk, aşk, yokluk ve ölümden

dört kitaba heves ettim

ve ölümden başladım hiç istemeden

hevesimi de aldım dersimi de aldım

cinayet sürerken ölümü savunabilirim sandım

ne iyilik var bu kitapta ne de iyi bir şiir

hayat da ölüm de artık kötülüğe dair

kelimeler kullanmadan yazılamazmış meğer

sonunda anladım ve ilk kez bir kitabımı

“Hiç kimseye hiçbir zaman” sözleriyle adadım

böylece ölümün skandal olduğu bir çağda

tuttum, hayatımın en kötü kitabını yazdım,

evet, cinayeti bundan daha kötü anlatamazdım!