Ben buradayım; kımı yemlikler, boğa dikenleri, kızılcalar, yarpızlar burada... ama Zehra Ana yok... Zehra Ana’nın defalarca ağlaya sızlaya doğurduğu sedir de...
Ben buradayım; sarollar, gelin düğmeleri, cinavlar, gerneşolar burada... ama Adem Baba yok. Baba’nın kısa hayatında, çocuklarını toplayıp ibretli öyküler anlattığı tandırbaşı da...
Ben buradayım; aralık taş, demir köprü, düz tarla burada... ama ağabeyim (Y.) yok.
Ben buradayım; eski tren yolu, Karagöl, Cenktepe burada... ama Ablam (N.) yok. Kısır ve sağın diye iki ayrı inek ahırı da...
Çocukluğumuzun mutlu ve huzurlu evi, sadece taşları kalmış bir harabe..
Babamdan altmış beş sene sonra, ben de bir kenara çadır kurup, ev inşasına başlamalıyım hemen...
(Tanıtım Bülteninden)