Maarif, Sultan Veled’in Farsça mensur ve tasavvufi bir eseridir. Eser, ihtiva ettiği bahislere nazaran muhtelif uzunlukta elli altı fasla ayrılmıştır. Fasıllara başlamadan evvel, Allah’ın dirliğini, bütün kudretin O’nda olduğunu, O’nun dışında müstakil bir varlığın olamayacağını anlattıktan sonra, ilk fasılda, amelden kastedilen şeyin namaz kılmak, oruç tutmak, zekat vermek ve hacca gitmek olmayıp, bunların yardımı ile insanın ruhunda, manevi bir ilerlemenin ve gelişmenin meydana gelmesi ve hakiki dindarlığın da ancak bu olabileceğini belirtiyor.

Diğer fasıllarda, tasavvufa, tarikata ve dinin kurallarına dair ele aldığı meseleler ise özetle şunlardan ibarettir: Evliya Allah’ın sırrıdır. Allah’ın sırlarını bilmek için O’nun velilerini tanımak, bilmek lazımdır. Herkes Allah’ı havsalası nispetinde anlayabilir. Allah’ın herkesteki tecellisi başka başkadır. Mü’min kullarına olan tecellisi, onların kendi indindeki değerleri nispetindedir. Allah’ı bulmak için, kamil bir velinin sohbetine mazhar olmak gerekir.