Beraber kupa balığı yediğimiz, ılık meltemlerin estiği; el ele dolaştığımız, gelecek günleri hayal ettiğimiz; Ege’nin İncisi, İzmir... Şarkıların, turkuaz renkli denizin üstünde yankılandığı, güzel dilberlerin cirit attığı Kordon... O gün... İlk ve son günü! Nasıl unutabilirim? Ne korkunç bir gündü? Yerlerde saçılan kanlı cesetler; serpuşlar, papaklar, galoşlar... Faltaşı gibi açılmış korkulu gözler, yerinden çıkacakmış gibi olan yürekler; denize doğru çılgınca koşan insanlar... Gökyüzü, karamsar bir çocuğun resmi gibi simsiyah! Umutsuzluğa koşan, Marikalar, Helanalar... Ve diğerleri...