Bir yaz günüydü. Hava sıcak mı sıcaktı. Neredeyse buhar olup uçacaktım.
Bahçeye indim. Çeşmeyi açtım. Hortumu elime aldım. Kendimi güzelce ıslattım.
Dedem geldi. O da elini yüzünü yıkadı.
“Böyle sıcak hiç görmedim“ dedi.
Saksağan kuşu, ağaçtan seslendi:
“Neden karpuz yemiyoruz?“
Dedem güldü:
“Hay aklında bin yaşa!“ diye bağırdı.
Sonra döndü, bana bağırdı.
“Tarlaya koş. Büyük bir karpuz al da gel!“
Dedem der de ben durur muyum?...
(Kitabın İçinden)