Bu eser İslam’ın modern döneme hitap etmesi gereği üzerinde duran Fazlur Rahman ve onun düşüncelerinden hareket etmektedir. Düşünürümüz metot olarak çalışmalarında eski ile yeninin telif edilmesini amaçladığından sistemini Kur’an’dan hareketle temellendirmektedir.
Bu çalışma, onun tüm sisteminden ziyade yalnızca “Allah ve insan ilişkisi“ çerçevesindeki görüş ve yorumlarını esas almaktadır. Allah’ın insana nispetle farklı varlıksal düzlemde bulunması Onun mutlak manada tanımını yapmayı zorlaştırmaktadır. Bu açıdan Allah tasavvurunda Allah-İnsan ve Allah-tabiat arasındaki ilişkinin esas alınması ve bunlarla alakalı kavramların incelenmesi kaçınılmazdır. Eserin üzerinde yoğunlaştığı Allah-İnsan ilişkisinin keyfiyetini ifade eden kavramların başında da Allah’ın rahmet sahibi bir varlık olması, insanla diyaloğunu paygamber ve vahiy yoluyla sağlaması ve insanın da yeryüzünde Allah’ın emanetini yüklenmiş, fiillerini kendi iradesiyle yapan ve yaptıklarından sorumlu tek varlık olması gibi hususlar gelmektedir.
(Arka Kapak)