Bu kitabı sizi düşünerek, sizin için yazdım. Belâ gecelerinde, yaşım sızarak, yüreğim sızlayarak yazdım.
Ey Türk! Bu satırlarla mazinin destanlarını, hâlinin hicranlarını söylemek ve inlemek istedim. Bir keman gibi...
Bu kemanı anavatanının sinesinden yonttum. Tellerini kalbinin damarlarından çıkardım. İstedim ki bu sazın ahengini yalnız sen duyasın. Bu acıklı iniltiler yalnız sana dokunsun. Cihanın tarihi, vatanı uğruna senin kadar uğraşan , kanını döken bir millet daha gösteremez . Senin kadar kimse kendi vatanına sahip olmaya hak kazanmamıştır. Bu vatan ya senindir, ya kimsenin...
(Arka Kapak)