Bu eserde, şöhretini ve kalemini lüks bir hayat yaşamak için değil de, milletinin huzurlu ve gelişmiş bir istikbali için kullanan ve bu uğurda varını yoğunu ortaya döken bir ideal adamının şimdiki ve gelecek kuşaklarca örnek alınacak gayret ve çırpınışları yankılanıyor.
“Ben asla taviz vermedim. Bilerek taviz vermedim. Yazılarım 1960’tan bu yana ortadadır. Bunlara ben alnı ak olarak bakar ve güvenirim. Bir kimse kalkıp da bana ’Hoca, sen evvelce şöyle derdin, şimdi nasıl böyle konuşuyorsun?’ diyemez. Evet, yanılmış olabilirim. Bilmeyerek yaptığım yanlış olabilir. Ama bilerek veya çıkarım için yaptığımı kimse iddia ve ispat edemez.“
(Tanıtım Bülteninden)