Bir tatil günüydü. Hava çok güzeldi. Barış, balkondan aşağıya baktı. Arkadaşları bir kenara oturmuş, onu bekliyorlardı.
Spor ayakkabılarını giydi. Kapıyı açtı. Tam çıkacağı sırada annesi seslendi:
- Barış! Gel de yardım et biraz.
- Arkadaşlarım bekliyor ama.
- Uzun sürmez, dedi annesi.
Barış, söylene söylene ayakkabılarını çıkardı. İçeriye yöneldi.
(Tanıtım Yazısı’ndan)