O üzer.
O gider.
O hep uzak, o hep acı.
Yine de o.
İlle de o. 
Hep o.

Bir ses böler tüm düşüncelerini.
Bir ses. Ne cılız ne de susacak gibi.
Umutsuzluğun sessizliğine eşlik ederken o hep konuşur!
“Vazgeçme!”
Olmaz, dersin.
“Olur!”
İstemiyorum, dersin.
“İstiyorsun!”
Sus, dersin. Sadece sus.

Tüm örselenmişliğine inat 
son çırpınışıdır yüreğinin sana söylediği. 
Bin defa söyler: Beni dinle.
Milyon defa: Asla aşktan vazgeçme.
Son kez atacağını bilse bile: Onu seviyorsun.