Eski bayramlar, daha doğrusu bayramlarda eski hareket ve faâliyetler bambaşka bir edâ
taşırdı. Zevkli idi de. Evleri boş bırakırcasına bayram namazı için câmiye koşanların, namazı
müteakip evlere dönenlerle âilenin ve ev halkının bayramlaşmasının, yine âilenin büyüklerini ve
akrabâyı hânelerine kadar gidip ziyâret eylemenin, komşulara gidip gelmenin, büyüklere kadar
koşarak el etek öpmenin, teşrîfâta dâhil ise muâyede resmine gitmenin, değilse Saray-ı Hümâyun’a
azimetin, oradaki erkânın odalarını birer birer dolaşmanın elbette bir zevki vardı.