Letâ’if, Nasreddin Hoca fıkralarının 1837 tarihli ilk baskısıdır. Bu yüzden Nasreddin Hoca ile ilgili kitapların ve çalışmaların iz bırakmış “ilk”leri arasındadır. Bir yazmadan dizilerek basılan Letâ’if, 1837 Ekim’inde İstanbul’da yayımlandıktan sonra, bu baskıya büyük ölçüde benzeyen hurufat baskılar ve bunları izleyen taşbaskı kitaplarla birlikte Batı dünyasındaki çevirililere kaynaklık etmiştir. Bu metnin, kimi farklılıklar görülse bile bugüne kadar görülebilmiş en eski Ermeni harfli Türkçe baskı üzerinde de etkili olduğunu söylemek mümkündür.

İçinde 134 fıkra bulunan Letâ’if için bugünün bakış açısıyla sansürsüz bir nüsha demek çok da yanlış olmaz. Daha sonraki yıllarda artık yazılması, basılması ve uluorta anlatılması hoş görülmeyen kimi söz, eylem ve olayların yer aldığı fıkralar bu kitapçıkta herhangi bir elemeye tâbi tutulmadan yayımlanmış bulunmaktadır.

Bu eser, kültür dünyamıza ait heyecanını ve dikkatini her zaman sadakat ve içtenlikle koruma başarısını göstermiş olan kültür kâşifimiz, M. Sabri Koz’un çalışmasıyla yeniden Türkçe’nin kültür evrenine katılıyor.