Mehmet Akif, millî ile İslâmîyi sanatında bir iksir gibi karışmıştır. Onu biraz dikkatle okuyanlar ne sadece İslâm, ne de Türk’ün bir mana ifade etmediğini, bunların esasen bizim tarihimizde ve ülkümüzde asla “tek başına“ olmadığını, daima göz ile beyin, ruh ile gövde gibi birbirini yaşatır tarzda bulunduğunu göreceklerdir. İslâmiyetsiz bir Türklük ve herhâlde (bizim için olduğu kadar dünya için de) Türksüz bir Müslümanlık olamayacağını anlayacaklardır. Böyle boş ve ayrıcı davaların peşinde olmaktan kurtulacaklardır.