Yıkıldı kalbimi ısıtan karşımdan,
Ben orada değildim…

Gözümden kaçmış sevda,
Ben ise çocuk parkında koro kurmuş haykırıyordum gökyüzüne.

Gökyüzü “Âşıklar öldü!” der gibi bakan bir adamdı içimde...
Yarısı yırtık, soluk bir vesikalık fotoğrafını karakola teslim ettim.
“Kayboldu, ama aramanıza gerek yok!” diye de ekledim.

Artık ağır ağır yürüyorum yıkık caddelerin üzerinden.
Ellerimi sorguya aldı ölü dostlarım.
“Neden?” diye fısıldıyorlardı sessizce.
Haklıydılar, nazik bir gaddardım bundan böyle…
 
Yıkıldı kalbimi ısıtan karşımdan,
Sen orada değildin…