Dünya'da iyi şeyler de oluyordu. İyilik, emek ve cesaret ister. Cesur ve iyi insanlara çok ihtiyacın olduğu bir zamandaydık. Kötü olmaksa kolaydır. Kötülük durmuyor, üstümüze doğru kol kol yürüyordu. Kötülük, kimden ve nereden geldiği belli olmasa da, tüm kötü düşüncelerden ve negatif enerjilerden beslenir. Öyle bir şeydir ki, içinize attığınız her endişe, korku ve öfke bile bunu büyütür. İyilerin kötüler hakkındaki karamsarlıkları ve düşmanlıkları bile kötülüğe yarar. Kötü fikirler, kötücül duygular bir sis gibi yayılır. Tam bunları düşünürken usulca yanıma sokulan bir insan dostum çekinerek, sordu. "Peki iyilik mi kazanacak, kötülük mü?" "Hangisini beslersek, o…"