Aynalar korkakça çevirir başını
Ölümü gören gözlerden kaçar
Kanlı ellere sırt çevirir boşluklar
Kabil, Habil’i kovalar.

Faili meçhul gecelerden
Telli duvaklı yalnızlıklar doğar
Şafak vakti, suskunluğun kapılarında
Mezarlıklar düşüp düşüp ağlar

Ve bir evin bacasından daha
Ateş kırmızısı elvadalar tüter
Gökyüzü islenir pislenir
Dağılır memleket memleket
Duyarsın ki bir cinayet daha işlenir
Bir kadının çığlığı
Bir babanın feryadı
Bir adamın ölmüş anıları
Şeytan faili meçhul gecelerden beslenir

Etsiz kemiksiz bir beden
Ses ister Kabil’den Habil’den
Geçmiştir çoktan iş işten
Yol yürünmez olur
Faili meçhullerden