Hayat, uzun bir yolculuktur. Uzun, arka arkaya sıralanmış vagonlardan oluşan bir tren gibi. Yaşadıklarımız da, trenin vagonları gibi, yaşamımızı evrelere, dönemeçlere, farklı tanıklıklara ayırır. Zaman geçtikçe, yolculuğumuz ilerledikçe, yaşamdaki duruşumuz, hayata bakışımız da değişir. Bazen buğulu bir pencereden bakıyormuş gibi oluruz; bazen berrak bir gece göğünde yıldızları izliyormuşuz gibi…

Zaman geçer, vagonlar değişirken, biz de içimizde büyüklü küçüklü ukdeler, sevinçler ve keşkeler biriktiririz. Her an kendimizi başka biri gibi hissetmeye adayızdır; her an kendimizden başka birine dönüşmeye de öyle…

Yolculuk, verdiğimiz kararları, yaşama karşı tutumumuzu sorgulayan, bizi olumlamaya, yaşama karşı güçlü kılmaya yönelik feyz alınacak yaşanmışlıklardan örülü bir ağ; bizler de her vagonda yeni bir farkındalık yaşayacak yolcularıyız trenin…

Unutmayın, herkesin yolculuğu kendisi için özeldir ama yaşam karşısında neler yapabileceğimiz, sınırlarımızı ve gücümüzü nasıl değerlendirebileceğimiz, kararlarımızı nasıl aldığımızla ilgilidir…

Yolculuk, kimi zaman hüzünlü, kimi zaman keyif verici ama çokça öğretici, olumlayıcı öyküleriyle sizi yolcusu olmaya davet ediyor…