Bugün bazıları tarafından üzerine basıla basıla iddia edilse dahi Kürt isyanları asla bir halkın özgürlük mücadelesi değildir. Üstelik bunun için bir neden yoktur. Üzerinde yaşadığımız bu coğrafya,çevresindeki tüm yangınlara rağmen bir kardeşlik coğrafyası olmuştur. Tarih boyunca yaşanmış bu isyanlara bakılınca görülür ki, isyanların nedenleri aşiretler, yerel yöneticiler, aşiret reisleri arası mevki ve çıkar mücadelesidir. Üstelik Batı tarafından Şark Meselesi olarak adlandırılan projenin gerçekleşmesi adına söz konusu feodal liderler daima başta kendi halkı olmak üzere bu coğrafyanın kardeşliğine karşı sürekli olarak kullanılmıştır.  
Emperyalizmin en temel sloganı olan “parçala ve yok et.” temelinde kurgulanan projelerle aslında Kürtleri temsil yeteneği ve niceliği olmayan sözde Kürt liderleri tarihin farklı dönemlerinde isyanı uygun görüp, “şimdi tam zamanıdır” diyerek isyanı başlatmışlardır. Söz konusu isyanların tamamında isyancıları kışkırtan, yardım eden, yüreklendiren emperyalizmin farklı isimleri de olsa amaç aynıdır. İsyancıların tek bir amacı vardır;  Kürt halkının sırtından ikbale kavuşmak. Bu topraklarda yüzyıllara dayanan geçmişi olan emperyalist emellerin karşısında var olabilmenin yegane koşulu ise binlerce yıllık kardeşliği korumaktır.