Baran, çocukluğunun gençliğe ulaştığı zamanlarda yalnızdı, yapayalnızdı. Ne omzunda baba şefkati ne de ardında annesinin hayır duası... Omuzlarında kocaman bir mazinin yükünü taşırken Aşk çalıverir kapısını."Ah Mine'l Aşk" yazan nergis kokulu mektup düşünce kalbine tüm umutsuzlukları umut oluverir Baran'ın.

Aşk onun için yepyeni bir başlangıç,aşk onun için gençliğini yeniden yaşamak demekti. Baran, edebiyatın bereket dolu satırlarında aşkı okurken birden Aşk güneşi doğuverir gönül evine. Bir ömür boyu yüreğinde taşıyacağını sandığı "Kış Türküsü" yerini gökkuşağı rengine bırakır bin bir umutla.