Yaşlı bir kadın, kendisinden daha yaşlı olan eşine:

“Eskiden her yaş günümde bana pırlantalar getiriyordun,” demiş. “Oysa birkaç senedir, sadece tek bir çiçekle yetiniyorsun. Üstelik de yabani bir çiçekle… ”

İhtiyar adam, daha öncekiler gibi susmayı tercih etmiş. Gençlik yıllarındayken ‘Kır çiçeğim’ dediği eşini üzmekten korkarak bükmüş boynunu, o an boynunu büken çiçek gibi.

Kadın tekrar söylemiş aynı şeyi:

“Tek bir çiçek verdin bana, üstelik yabani bir kır çiçeği.”

Adam yine sustuğunda çiçek dayanamayıp:

“Belki değersizim ama eşin beni şu karşıki dağdan kopardı,” demiş. “Yamaçları karla kaplanan dağdan. Bükülmüş beline rağmen senin için oraya tırmanması, pırlantalardan daha değerli değil mi?”

Kelimeler sadece ağızdan çıkarsa eğer, sadece kulaklara ulaşıp orada kalır. Ve kısa bir süre sonra da tamamen unutulur. Fakat kalpten dökülenler kalplere varır. Yıllar boyu saklanır o sevgi odacığında, en sevilen kişilere sevgiyle takdim edilmek üzere…

‘Hayatın İçinden’ adlı sevgi hikâyelerini yıllardır okuyanlar, üstte yazdığımız satırları kalben onaylar. Eminiz ki okuyunca sizler de bize hak vereceksiniz.